.

Zondag 3 juni, Yellowstone park, elanden, een wolf en een grizzlybeer
Nog moe van de lange dag gisteren lag Geke tot wel half tien te slapen deze morgen, hierdoor had ik mooi de tijd om het verslag te maken en de foto’s te sorteren.
Na het ontbijt reden we eerst maar eens naar de receptie om na te gaan of er ook internet beschikbaar was. Volgens een medewerker van de receptie zou er geen internet voor bezoekers beschikbaar zijn, welcome in the wilderness kreeg ik te horen.
4 Dagen zonder internet is voor mij ondenkbaar, gelukkig ontving ik in de lounge een netwerk waar ik me met mijn creditcard kon aanmelden en even later kon ik een uur internetten, genoeg om te mailen, en het verslag en foto’s te plaatsen. Een hele opluchting.
Als eerste reden we naar de Yellowstone canyon, nog geen 3 mile rijden. Vlakbij de canyon lagen op een helling 2 elanden met grote geweien die zich gewillig lieten fotograferen.
Aan het begin van de canyon zijn 2 watervallen, de eerste is 40 meter hoog en de tweede 90 meter. Om de tweede, de lower fall, te bereiken moet je een trap van 329 treden naar beneden lopen. Eenmaal  beneden hadden we prachtig uitzicht op de canyon en op de waterval. Eerlijk gezegd vonden we deze waterval mooier dan de Niagara Falls. Maar we moesten ook nog weer omhoog en dat was best pittig omdat we op een hoogte van 2500 meter waren. Weer boven aangekomen liepen we nog de ‘south trail rim’, een pad van 2,5 km naar Inspiration point vanwaar we van een mooi uitzicht konden genieten.
 Nadat we hetzelfde pad waren teruggelopen reden we met de auto naar de Mud Volcano, spectaculair om te zien, maar het stinkt er enorm naar rotte eieren. Een pad voert langs stinkende kokende modderpoelen, stomende vulkaanspleten en borrelende zwavelbekkens. Sulphur Caldron is een bron met een uitzonderlijke zure pH-waarde van1.2. Dragon’s Mouth Spring is een grot waar kokend water uit borrelt met veel stoom en gorgelende geluiden, de bek van de draak is een heel toepasselijke naam. Black Dragon’s Caldron is een meertje van 24 bij 61 meter en 11 meter diep, de bron van dit meertje zorgt ervoor dat de temperatuur van het water 88 gr. C. is, te warm om in te zwemmen. Voor ons gevoel was het alsof we in een fantasiewereld rondliepen.
Inmiddels hadden we zin in wat te eten en dus gingen we op zoek naar een picknick plaats. We waren nog maar net onderweg toen er een bizon voor ons de weg opliep en via de middenstreep onze kant op kwam, ik stopte en Geke begon te filmen, helaas niet voor lang. Geke raakte lichtelijk in paniek, ‘doe het raam dicht’ schreeuwde ze en vergat verder te filmen. De bizon liep dood gemoederd langs onze auto en we konden weer verder rijden. 
Even later vonden we een mooie picknickplek langs de Yellowstone rivier waar we een broodje aten, samen met een paar vogels die een graantje mee pikten.
Net nadat we alles opgeruimd hadden riep Geke ineens ‘Enne, snel in de auto en ramen dicht, er komt een wolf aan’.  Terwijl Geke zich in de auto verschanste kwam er inderdaad een bijna witte wolf aangelopen, zonder naar ons om te kijken. Gelukkig had ik mijn camera nog in de hand en kon ik een mooie foto van het beest maken.
De volgende plek waar we naar toe reden was het Yellowstone Lake, 32 km lang en 23 km breed. Hier hebben we nog een kleine route van 1,5 km gelopen, de Pelican Creek Trail. En inderdaad we hebben een paar pelikanen gezien.
Het was al na zessen en dus besloten we naar onze keet te rijden, bijna 30 km. Onderweg zagen we weer elanden en bij een parkeerplaats stonden een aantal mensen op een heuveltje, altijd een teken dat er wat te zien is. 
Boven op de heuvel had je een mooi uitzicht op het land met grazende bizons en tot onze grote verrassing, net onder de bosrand, een enorme grizzly beer. Ook al was de beer een eind weg en om hem goed te bekijken had je een verrekijker nodig die we gelukkig bij ons hadden, toch was het een hele belevenis om een grizzly beer in het wild te bekijken. Yellowstone park is 9000km2 groot en er leven 300 grizzly beren en 500 bruine beren, de kans om een beer te zien is dus niet echt groot.
Nog onder de indruk van alles wat we vandaag gezien hadden reden we terug naar onze cabin. Na wederom een waterkoker prak alla Geke, en een glas wijn, konden we terug zien op een hele mooie dag.