zondag 3 juni 2012


Vrijdag 1 juni, Cody – Canyon trail en rodeo
Vandaag zijn we naar de rodeo geweest, wat een belevenis was dat! Maar eerst hebben we vanmorgen een mooie wandeling gemaakt door de canyon die naar de stuwdam voert. Het was ongeveer 3 km heen en we moesten via de zelfde weg weer terug, als je onderaan de stuwdam staat kun je geen kant meer op. Wel een machtig gezicht zo’n enorme grote en hoge wand voor je te zien van meer dan 100 meter hoog. Het was een kronkelig pad langs de rivier tussen hoge rotswanden door, aangelegd in 1904 voor de aanleg van de stuwdam.
Hierna zijn we via de hoofdweg naar het eind van stuwmeer gereden. Dit meer is ca. 15 km lang en aan het begin liggen grote picknick plaatsen en een grote natuurcamping. Hier ging een gravelpad, links af om het stuwmeer heen. Het was een bochtig kronkelig pad langs het meer en door heuvels. Hier was veel wild te zien, op een weiland langs het meer zagen we een kudde van meer dan 50 antilopen, pronghorns zoals ze hier genoemd worden. We konden niet dichtbij komen maar gelukkig hadden we onze verrekijker mee.
Nadat we weer op de verharde weg kwamen reden we terug naar Cody waar we inkopen deden voor de komende dagen in het Yellowstone park.
Terug op de camping, het was inmiddels al 15:30 uur, hebben we eerst maar eens warm gegeten. Daarna lekker uitrusten met een boek erbij en om tegen half zes reden we weer naar Cody.
Vanaf 1 juni tot eind augustus is er elke dag om 18:00 uur een z.g. shoot out naast hotel Irma, dit is een nagespeeld vuurgevecht tussen o.a. Bud Cassidy en Wyat Earp. 
De ceremonie begon met het spelen van het Amerikaanse volkslied, iedereen stond en velen met de rechterhand op de borst, daarna was er uitleg over het gevaar van vuurwapens. Het toneelstukje met vuurgevecht stelde niet veel voor, veel geknal en weinig wol. 
Dan de Rodeo, hier hadden we echt zin in, ruim van te voren waren we al aanwezig.
We zaten boven de boxen waar de stieren en paarden werden losgelaten, hier had je het beste zicht volgens de aardige verkoopster van de kaartjes. Ook hier werd weer het volkslied gespeeld terwijl jonge cowgirls het terrein opreden met Amerikaanse vlaggen. 
Nu begon de rodeo echt, als eerste waren de jongens aan de beurt en dat ging er best ruig aan toe. Een stier met afgeknepen ballen laat zich niet als een mak paard berijden, de meeste  jongens lagen dan ook binnen 3 tellen al op de grond. Toch was er één bij die het een 20 seconden vol hield. 
Hierna volgden wedstrijden kalveren vangen met een lasso, waarbij het bij de meisje ronde verkeerd afliep. Bij een van de meisjes die de lasso om de nek van een kalf gooide werd een vinger afgerukt die in het zand belandde. Het meisje werd snel naar de kant gebracht, de vinger opgezocht en even later kwam er al een ambulance. En nu maar hopen dat alles goed komt.
Er was ook een kinderronde rodeo, jongens van 8 tot 10 jaar konden het proberen op jonge stieren. Ook hier lagen ze op één na binnen 3 seconden op de grond, best gevaarlijk voor zulke kleine kinderen. Hierna moesten alle kinderen van het publiek zich op het terrein verzamelen waarna er 3 kalveren werden losgelaten met een vlag aan de staart. Wie van de kinderen een vlag te pakken kreeg won een prijs. Het ging er heel fanatiek aan toe en erg vermakelijk om te zien.
Het volgende onderdeel was voor de echte cowboys. Er werd een jonge koe losgelaten waarna 2 cowboys te paard met lasso’s zo snel mogelijk de koe moesten vangen. De eerste cowboy gooide een lasso om de nek en vervolgens moest de 2e cowboy een lasso om de achterpoten gooien, dit moest gebeuren op het moment dat de koe met de achterpoten achteruit sloeg, erg moeilijk. Vooral het gooien van de 2e lasso om de achterpoten moet heel wat uren training gekost hebben.
Als laatste onderdeel was er de rodeo voor de echte diehards op grote wilde stieren. Dit ging er enorm ruig aan toe, de stieren waren zo wild dat ze ondanks de dikke metalen omheining nauwelijks in bedwang waren te houden. Er waren maar 2 mannen die het langer dan een paar seconden op de ruggen van deze wilde stieren wisten  vol te houden.
Na afloop, het was al na tienen, reden we naar de camping voor onze laatste nacht in Cody. We hebben hier een paar hele mooie dagen beleefd, morgen rijden we naar het Yellowstone park.








Geen opmerkingen:

Een reactie posten