zondag 20 mei 2012


Vrijdag 18 mei, Niagara Falls – Elkton, Michigan
Gisteravond hebben we nog lang buiten gezeten bij ons kampvuur, Geke heeft nogal wat hout gesprokkeld en dat moest natuurlijk allemaal opgestookt worden.
Best wel spannend om met de auto door Canada te rijden zonder onze vertrouwde Tomtom, die het in Canada niet doet omdat we daar geen digitale kaart van hebben. De grens passeerden we zonder problemen,  bij het  ‘tourist office’ kreeg ik een wegenkaart waarop de vriendelijke medewerkster heel behulpzaam de verschillende afslagen van onze route had aangetekend.  De route voerde ons langs steden als Paris, London en Melbourne en na 185 mile kwamen we bij de grensplaats Sarnia.
Sangria is de Canadese grensplaats, over de brug ligt Port Huron en daar is ook de Amerikaanse douane.  Voor de grens stond meer dan 2 km file en daar hebben we 2 ½ uur over gedaan, in de brandende zon was dit niet echt aangenaam. De controle zelf  viel mee, een paar vragen en we mochten verder rijden.
Vanaf de grens is het nog ca. 100 mile naar Saskia en Sjaak Zwemmer in Elkton waar ze hun boerderij ‘Zwemmer Dairy Farms LLC’ houden met heel, heel veel koeien.
Het rijden door Michigan is erg ontspannend, kaarsrechte wegen en weinig verkeer. Het landschap doet ons aan de polder in Nederland denken.
Tegen 19:00 uur waren we er en na een hartelijke ontvangst konden we gelijk aanschuiven aan de avondmaaltijd.



Zaterdag 19 mei 2012, Elkton, Michigan
Vandaag hebben we een heerlijke rustige dag, het is mooi weer, volop zon, geen wind en ca. 30 graden. Saskia heeft ons de omgeving laten zien en we hebben wat boodschappen gedaan.
Aan de kustweg langs het Huron meer was net als aan het Ontario helemaal vol gebouwd met mooie huizen. In het plaatsje aan de kust, Port Austin, was het zo vroeg in het seizoen nog erg rustig. Het toeristenseizoen moet nog beginnen.
Als middageten had Saskia een Hollandse pot gekookt, aardappelen met een gehaktbal en bloemkool, erg lekker.
Later op de middag nadat Geke een vergeefse poging gedaan had een boek te lezen, kregen we een rondleiding door de stallen van Sjaak en Saskia.
Alles is hier groot, zo is alleen al de stal waar de zwangere koeien op de bevalling wachten 275 meter lang. Aan het begin van deze stal bevindt zich de verloszaal waar de koeien in een strobed kunnen bevallen, hier is 24 uur per dag iemand aanwezig om toezicht te houden.
Deze enorme boerderij is er ingericht om zo efficiënt mogelijk te werken waarbij het welzijn van de koeien voorop staat. Zo hebben de koeien een zandbed om op te slapen, zand vormt zich naar het lichaam en de koeien krijgen geen klachten aan hun poten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten